ഈ ഇരുട്ടിനുമപ്പുറം
ഏതോ വിജനതയില്
നാം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ
കാഴ്ച്ചകള്
തിരിച്ചറിവ് നേടുന്നുണ്ട്
ആരും കാണാത്ത
വര്ണപ്പൂക്കളാള്
അലങ്കരിക്കപ്പെടുന്നു
വഴിയരികില് മരണം
വരിച്ച താഴ്വര
വരള്ച്ചയില്ലാത്തവിടെ
നാം ചിതയൊരുക്കിയ
മലകളും കുന്നുകളും
സ്വപ്നങ്ങളിലേക്ക്
എത്തി നോക്കുന്നു
നമ്മെ ശപിച്ചു തളര്ന്ന
പുഴ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു
ജലചുംബനങ്ങളില്
നാണിച്ചോടിയിട്ടും
മിഴിയില് നിന്ന് മറയാതെ
വെട്ടി മാറ്റിയ കരങ്ങള്
നിലം പതിക്കും മുമ്പ്
നാം അറുത്ത് മാറ്റിയ
ഹരിതജീവനുകള്
നിത്യതതയിലേക്ക്
കണ്ണ് നടുന്നു
എങ്ങനെ നാം
തിരിച്ച് വിളിക്കണമീ
നഷ്ടങ്ങളെ..?
തിരിച്ചറിവില്ലെന്ന് നാം
കരുതിയ
കാഴ്ച്ചകള് നമ്മെ
തിരിച്ചറിഞ്ഞാലോ?
ഈ ചെയ്തികള്ക്ക്
പ്രതികാരം ചെയ്താലോ..?