പൊട്ടിയ കണ്ണട ചില്ലിലൂടിന്നു ഞാൻ
നോക്കിയിരിപ്പൂ പ്രപഞ്ച സത്യങ്ങളെ
കാഴ്‌ചകൾ കാണാതിരിക്കുവാനെന്തിനീ
കണ്ണടച്ചില്ലു വെറുതെയുടച്ചൂഞ്ഞാൻ?
കണ്ണട കണ്ണിനോടൊത്തിരി ചോദ്യങ്ങൾ
ചോദിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു;
നിൻ കണ്ണിലുണ്ടായിരുന്നാർദ്ര സ്വപ്നങ്ങൾ
കവിതതൻ ചാലുകൾ, കലാപത്തുടിപ്പുകൾ;
നിനവിന്റെ കനലുകൾ,
അലറും സമുദ്രങ്ങൾ...
പ്രായമായ്‌ കണ്ണേയിനി നിനക്കെന്തിന്നു-
ഞാൻ തുണ? എന്നെ വിട്ടേയ്‌ക്കുക...
കണ്ണടയൂരിയെറിഞ്ഞപ്പോഴെൻ മിഴിയി-
ലന്ധകാരത്തിന്റെ രാവുകൾ...
കണ്ണട തോറ്റുപോയ്‌, കാണുന്ന കാഴ്‌ചകൾ
എൻ മൂന്നാം മിഴി തുറന്നപ്പോൾ.
